บัวสาย
- ชื่อสามัญ :
- ชื่อวิทยาศาสตร์ : Nymphaea pubescens Willd.
- วงศ์ : NYMPHAEACEAE
- ชื่ออื่นๆ : จงกลนี, บัวกินสาย, บัวขม (ภาคกลาง); บัวขี้แพะ (นครราชสีมา); บัวแดง (ภาคกลาง); ปริก (เขมร); ป้าน (เงี้ยว-แม่ฮ่องสอน); ป้านแดง (ภาคเหนือ); สัตตบรรณ, สัตตบุษย์ (กรุงเทพฯ); สายบัว (ภาคกลาง)
- แหล่งที่มา : พบที่ปากีสถาน อินเดีย บังกลาเทศ ศรีลังกา จีนตอนใต้ พม่า ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ฟิลิปปินส์ นิวกินี และออสเตรเลีย
- วันที่บันทึก : 2025-07-05 10:37:12
ลักษณะเด่น
ไม้ล้มลุก เหง้ามีก้านใบแห้งหุ้มหนาแน่น ใบรูปรีกว้างหรือกลม ยาว 14–28 ซม. ขอบจักแหลม แผ่นใบด้านล่างมักมีสีม่วงอมแดง มีขนหนาแน่น ด้านบนมีขนประปราย ก้านใบยาวได้ถึง 1 ม. ดอกบานเส้นผ่านศูนย์กลาง 5–20 ซม. บานตอนกลางคืน ชูพ้นน้ำ กลีบเลี้ยงรูปขอบขนานยาว 3.5–8 ซม. ติดทน เส้นกลีบ 5–7 เส้น ดอกสีขาว ชมพู แดง หรือสีม่วงมีลายสีแดง ส่วนมากมี 12–14 กลีบ รูปขอบขนานหรือแกมรูปไข่ ยาว 4–9 ซม. ปลายแกนอับเรณูไม่มีรยางค์ ปลายคาร์เพลมีรยางค์รูปเส้นด้าย ผลรูปรีกว้าง ยาว 3.5–5 ซม.
ประโยชน์
ดอก บำรุงกำลัง บำรุงหัวใจ แก้ไข้ตัวร้อน แก้อาการร้อนใน บำรุงครรภ์ของสตรี แก้อาการหน้ามืดตาลาย แก้อาการใจสั่น ช่วยผ่อนคลายความเครียด สรรพคุณจากเมล็ด บำรุงกำลัง บำรุงธาตุในร่างกาย บำรุงครรภ์ของสตรี สรรพคุณจากสายบัว บำรุงกระดูกและฟันให้แข็งแรง ต้านโรคมะเร็งในลำไส้