เถาบันไดลิง
- ชื่อสามัญ :
- ชื่อวิทยาศาสตร์ : Phanera bassacensis (Gagnep.) de Wit
- วงศ์ : FABACEAE
- ชื่ออื่นๆ : เครือเขาหนัง (ลำปาง); ชงโค (ภาคใต้); ครือเขาหนัง; โยธิกา (ภาคใต้)
- แหล่งที่มา : พบที่ภูมิภาคอินโดจีน และคาบสมุทรมลายู ในไทยพบทางภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคตะวันออกเฉียงใต้ และภาคใต้ ขึ้นตามชายป่าดิบแล้ง และป่าดิบชื้น ความสูงระดับต่ำ ๆ มีความผันแปรสูงทั้งรูปร่างใบ สิ่งปกคลุม และขนาดใบประดับ แยกเป็น var. backeri de Wit พบที่บอร์เนียว
- วันที่บันทึก : 2025-07-05 10:37:12
ลักษณะเด่น
ไม้เถาเนื้อแข็ง หูใบเป็นติ่งคล้ายหู ยาวประมาณ 6 มม. ใบรูปไข่ ยาวได้ถึง 20 ซม. ปลายแฉกลึกไม่เกินกึ่งหนึ่ง เส้นโคนใบข้างละ 4–6 เส้น ก้านใบยาว 2–7 ซม. ช่อดอกแยกแขนง ใบประดับรูปใบหอก ยาวประมาณ 8 มม. ก้านดอกยาวได้ถึง 7 ซม. ใบประดับย่อยติดกึ่งกลางก้านดอก ฐานดอกสั้น กลีบเลี้ยงแยก 2 ส่วน ยาว 5–8 มม. ดอกสีเขียวอ่อนอมเหลือง กลีบรูปสามเหลี่ยมปลายมน ยาวประมาณ 1 ซม. บางครั้งมีลายเส้นกลีบ ก้านกลีบยาว 1–2.5 ซม. เกสรเพศผู้ 2 อัน ก้านชูอับเรณูยาว 1.5–2 ซม. เกสรเพศผู้ลดรูป 7 อัน ยาว 3–9 มม. มีที่เป็นหมันขนาดเล็ก 1 อัน ติดระหว่างเกสรเพศผู้ที่สมบูรณ์ รังไข่มีขนยาว ก้านเกสรเพศเมียยาว 0.7–1 ซม. ฝักรูปใบหอก ยาวได้ถึง 9 ซม. มี 3–5 เมล็ด
ประโยชน์
เถา แก้พิษ แก้ไข้ เมล็ด ถ่ายพยาธิ แก้ไข้เชื่อมซึม มีอาการหน้าหมองเนื่องจากพิษไข้ แก้ร้อนใน ขับเหงื่อ แก้พิษฝี