ตะเคียนทอง
- ชื่อสามัญ : Ironwood
- ชื่อวิทยาศาสตร์ : Hopea odorata Roxb.
- วงศ์ : DIPTEROCARPACEAE
- ชื่ออื่นๆ : กะกี้, โกกี้ (กะเหรี่ยง-เชียงใหม่); แคน (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ); จะเคียน (ภาคเหนือ); จืองา (มาเลย์-นราธิวาส); จูเค้, โซเก (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี); ตะเคียน, ตะเคียนทอง, ตะเคียนใหญ่ (ภาคกลาง); ไพร (ละว้า-เชียงใหม่)
- แหล่งที่มา : พบที่อินเดีย บังกลาเทศ พม่า อินโดจีน และคาบสมุทรมลายู ในไทยพบทุกภาค ขึ้นตามป่าดิบแล้ง ป่าดิบชื้น หรือริมลำธารในป่าเบญจพรรณ
- วันที่บันทึก : 2025-07-05 10:37:12
ลักษณะเด่น
ไม้ต้น มีขนสั้นนุ่มตามกิ่งอ่อน หูใบ ช่อดอก และกลีบเลี้ยง ใบรูปขอบขนานหรือรูปใบหอกแกมรูปไข่กลับ หรือโค้งเล็กน้อย ยาว 5–14 ซม. โคนเบี้ยว เส้นแขนงใบข้างละ 8–12 เส้น มักมีตุ่มใบเป็นรู เกลี้ยง ก้านใบยาว 1–1.5 ซม. ช่อดอกยาว 3–10 ซม. ช่อย่อยมี 4–10 ดอก กลีบเลี้ยงรูปไข่ ยาว 1–3 มม. ดอกสีครีมอมเหลือง กลีบรูปรีหรือรูปขอบขนาน ยาว 2–3 มม. ขอบเป็นชายครุย เกสรเพศผู้ 15 อัน รยางค์ยาวเท่า ๆ อับเรณู รังไข่และฐานก้านเกสรเพศเมียรูปไข่ ยาวประมาณ 2 มม. ก้านเกสรเพศเมียสั้น กลีบเลี้ยงขยายเป็นปีก มีขนสั้นนุ่มประปราย ปีกยาว ยาว 3–6 ซม. ปีกสั้นยาว 5–7 มม. ผลรูปไข่กว้าง เส้นผ่านศูนย์กลาง 6–8 มม. มีขุยเกล็ด
ประโยชน์
นิยมใช้ขุดเรือ เปลือกเคี้ยวแก้ปวดฟัน
ความสูงโดยประมาณ
35-40 เมตร